pływanie z delfinami Krym 2009

plywanie_mikolaj.jpgpływanie z delfinami Krym

Wyjazd na spotkanie z delfinami dla fundacji „Mam Marzenie” w maju 2009 roku, hotel Yalta, Krym, Ukraina ze zwiedzaniem i show oraz spotkaniem z delfinami. Oto relacja z wyjazdu – pływanie z delfinami Krym:

Od kiedy dowiedziałam się, że marzeniem Mikołaja jest pływanie z delfinami okropnie się denerwowałam, czy takie marzenie uda się spełnić? Pół roku później przekonałam się, jak bardzo się pomyliłam…

Oboje z mężem Arturem musieliśmy uciec się do małego oszustwa, bo spotkanie z delfinami miało być wielką niespodzianką, a trzeba było jakoś wyjaśnić Mikusiowi pakowanie walizek. Syn dowiedział się więc, że niedługo pojedziemy do Warszawy z całą rodzinką i że przyjedzie Pan po nas samochodem. Przyjął to do wiadomości, jednak chciał się upewnić czy aby na pewno nie będzie miał weflonu skoro jedziemy do Warszawy i czy przypadkiem nie będzie spał w szpitalu??

W dniu wyjazdu Mikołaj był wielce zaskoczony jak zobaczył Monikę, gdyż pamiętał ją z sierpniowego „pierwszego spotkania”. Dogadali się szybko między sobą, że wspólnie będą zwiedzać stolicę, a jak szybko dojedziemy na miejsce to również zobaczą rekiny.

Zajechaliśmy więc prosto do oceanarium. Jakie tam były piski, zachwyty, bo… nasz marzyciel zobaczył w końcu rekiny! Biegał od akwarium do akwarium, bo wciąż liczył, że skoro są rekiny to może są gdzieś także delfiny? Przewodnik nie nadążał opowiadać o rybkach i dziwach morskich głębin. Czy wiecie, że znał ukochaną bajkę chłopca „Gdzie jest Nemo?”? To była dopiero gratka, gdy Mikołaj stanął oko w oko z pomarańczowym, głównym bohaterem i z jego przyjaciółmi!

Zgodnie z zapowiedzią, następnego dnia miało miejsce „zwiedzanie” stolicy. Naszym celem było najnowsze lotnisko. Niezwykłej radości i piskom ze strony Mikołajka nie było końca, zwłaszcza wtedy kiedy dowiedział się, że zaliczymy lot. My też byliśmy pod denerwowani i podnieceni. W końcu większość z nas nie leciała wcześniej samolotem…

Lot był bardzo ekscytujący, widoki zapierały dech w piersiach! Mikołaj prawie cały siedział z nosem przyklejonym do okna i dalej nie wiedział, gdzie leci… W Moskwie, gdzie mieliśmy międzylądowanie Mikołaj razem z Klaudią (marzycielką z Katowic) i jej siostrą Wiktorią szukali pomysłu na różne zabawy, by zabić czas. Zaczęli więc malować, oglądać przez szybkę samoloty, podrzucać maskotki, gonić się i bawić w chowanego.

W Symferopolu czekał na nas już przewodnik, Pan Andrzej i kierowca busu. Dzieci padły ze zmęczenia. Mikołaj w drodze do Jałty zasnął i spał tak mocno, że musiałam wziąć go na ręce, podczas gdy pozostali zajęli się zakwaterowaniem w luksusowym hotelu „Jałta”.

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Pierwszego dnia pobytu na przepięknym półwyspie Krymskim, po inhalacji i sutym śniadaniu, wybraliśmy się na wycieczkę. Pogoda była nieciekawa. Chcieliśmy poczekać na Pana Andrzeja, naszego przewodnika, ale Mikołaj wcześniej porwał ciocię Monikę (tak dzieci zaczęły się do niej zwracać) bo chciał sam wszystko z nią obejrzeć. Kiedy wrócili, Mikołaj pędził krzycząc już z daleka, że widział delfiny i my również musimy koniecznie je zobaczyć! Zeszliśmy więc na dół do delfinarium, by podziwiać show z udziałem tych zwierzątek. Pokaz zapierał dech w piersiach! Delfiny są po prostu cudne! Malowały obrazy, śpiewały z nut, tańczyły w parach lambadę i rock and roll’a… Oczywiście cały czas skakały, podrzucały piłkę, łapały na nosy koła, które m.in. Mikołaj rzucał im z widowni. Jeden delfin nie chciał brać udziału w pokazie i ciągle podpływał do widowni i zaczepiał nas! Ciocia Monika miała dla dzieci przygotowane prezenty cudne, błękitne, pluszowe delfinki.

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

A po pokazie kolejne niespodzianki. Zdjęcia z udziałem delfinów, głaskanie (są takie aksamitne,. ciepłe), pływanie na pontonie (to dopiero było przeżycie, czuliśmy jakbyśmy płynęli motorówką!) Mikołaj piszczał z radości tak głośno, że aż uszy bolały. Potem jeszcze karmienie delfinów rybkami i wspólna zabawa – mały Marzyciel bawił się ze zwierzakami kółkiem i piłką. Warto było trochę zmarznąć i zmoknąć by zobaczyć uśmiechniętą buzię synka. Potem z żalem, ale z uśmiechem poszliśmy się przebrać i pójść zwiedzić Jałtę. Kiedy wróciliśmy do hotelu z wycieczki zdecydowaliśmy się skorzystać z podgrzewanego morską wodą basenu. Była to ogromna frajda dla nas wszystkich. Na kolację wybraliśmy się do restauracji z kuchnią ukraińską, która mieściła się na tarasie na ostatnim piętrze hotelu, skąd rozpościerał się cudowny widok na miasto portowe, Morze Czarne i cudne, wysokie góry. Idąc spać, nie spodziewaliśmy się, że następny dzień będzie jeszcze lepszy…

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Drugiego dnia 9 maja, z samego rana, podziwialiśmy wschód słońca nad Morzem Czarnym. Mikołaj w tym czasie się inhalował, potem zdążył jeszcze trochę „ pooglądać widoczki”. Bardzo mu się śpieszyło do delfinów, bo zobaczył z naszego balkonu delfinarium. Pogodę mieliśmy super. Po kolejnym królewskim śniadaniu (które było szczególnie wystawne, gdyż zwłaszcza tego dnia było narodowe święto z okazji zakończenia II wojny światowej) ciocia Monika zawiadomiła nas o kolejnej niespodziance. Ale… przedtem mamy wziąć ręczniki i stroje, bo będziemy pływać w basenie. Jakie było zaskoczenie, kiedy dotarliśmy nie do basenu, gdzie wcześniej pływaliśmy, tylko do basenu z delfinami! Przygotowano dla nas specjalne skafandry, oj, jak ciężko było je założyć! Basen był głęboki, dlatego mamy miały wejść do wody pierwsze, a dopiero potem dzieci. Mikołaj wszedł do wody za szybko i okropnie się wystraszył lodowatej wody… Trzeba go było szybko wyjąć, bo mógł złapać zapalenie płuc. Szkoda. Rekompensatą były kolejne zdjęcia z delfinami oraz rysunki, które delfiny namalowały kolorowymi farbkami specjalnie dla Marzycieli!! Obraz ten pieczołowicie przywieźliśmy do Polski…

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Ciocia Monika, cała zapłakana (bo wzruszona!) uroczyście przekazała dyplom od Fundacji jako dowód spełnienia marzenia Mikołajka! Kupiła też obiecane dzieciom lody i zabawki. Z żalem opuściliśmy delfinarium, by wybrać się na kolejną niespodziankę. Jednak przedtem poszliśmy się kąpać w przyhotelowym basenie ze zjeżdżalnią. To była frajda dla dzieci! Oj, szkoda że nie zrobiliśmy zdjęć z tych szaleństw. Kiedy się przebraliśmy już w suche ciuchy wyruszyliśmy z przewodnikiem pozwiedzać Jałtę. Mikołaj zobaczył w końcu wymarzone palmy, które rosły między innymi wzdłuż bulwaru portu. Przy przystani czekał na nas statek, który wypłynął na Morze Czarne. Po drodze Mikołaj wypatrywał delfinów i … podobno zobaczył jednego! Kiedy dotarliśmy do Gaspa, dech nam zaparło! Wybrzeże jest tak piękne, że nie da się tego opisać. Szczególnie przepiękny jest pałacyk „Jaskółcze Gniazdo” wzniesiony na najwyższej skale. W drodze do busu, który miał nas zabrać do Jałty, chodziliśmy po stromych schodach do góry, mijaliśmy krokodyle, węże, orły, pawia… i podziwialiśmy cudne widoki na morze. Zanim odjechaliśmy z Gaspy, konieczny był suty obiadek z regionalnych dań, a tradycyjnie dla Mikołaja został zamówiony szaszłyk na metalowym, wielkim pręcie! Mały urwis zażyczył sobie jeszcze Mc’Donalda, a Klaudia z siostrą go poparły, więc ciocia Monika spełniła kolejne dziecięce marzenia. Całodzienną wycieczką z wieloma wrażeniami uczciliśmy w hotelowym pokoju, do którego zamówiliśmy przepyszne desery lodowe.

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

Wcześnie rano wyjechaliśmy do Symferopolu, gdzie pożegnaliśmy się z sympatycznym Panem Andrzejem. Z Moskwy tym razem lecieliśmy polskimi liniami LOT do Warszawy. Mikołaj nie doczekał się startu – padł jak nie żywy ze zmęczenia. Trzeba było go budzić na posiłek, który przyniósł personel pokładowy. Krótko potem, nad Białorusią stało się coś zaskakującego! Główny pilot samolotu poinformował wszystkich podróżnych, że na pokładzie są dwaj marzyciele: Klaudia i Mikołaj, którzy pływali z delfinami i życzył im szczęśliwej podróży! Zanim wysiedliśmy z samolotu, dzieci zostały zaproszone do kabiny pilota by zrobić sobie zdjęcia. Mikołaj usiadł kapitanowi na kolanach i chwilę z nim porozmawiał. To było przeżycie, wszak nikomu z pasażerów nie wolno wchodzić do kabiny pilota!

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

I tak dobiegła końca nasza podróż. Na lotnisku czekał na nas Pan Jacek, który jest autorem pamiątkowego zdjęcie całej naszej ósemki. Jeszcze wylewne pożegnanie z katowicką Marzycielką i jej rodziną – to byli cudowni towarzysze podróży, zwłaszcza Klaudiusia. Ostatnia porcja lodów i w drogę do domu, do Piły… Przy pożegnaniu Ciocia Monika znów się popłakała!

My rodzice, a przede wszystkim Mikołaj uważamy, że MARZENIE ZOSTAŁO CUDOWNIE SPEŁNIONE! Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy nam pomogli. Dziękujemy szczególnie Monice, że przygotowała tyle niespodzianek, których nie dało się tu wszystkich opisać. Masz od nas wielki uśmiech i gorącego buziaczka od Mikołajka!!
Magdalena i Artur Tomczyk

Z całego serca dziękuję:
• Oceanarium w CH Blue City w Warszawie oraz Panu Krzysztofowi Pętlakowi za ciepłe przyjęcie naszej wycieczki
• naszemu przewodnikowi Andrzejowi Krawczence, za fachową pomoc i wsparcie nas na miejscu swoim doświadczeniem
• Pani Ewelinie Prus i biurze podróży Victoria Travel, za zorganizowanie nam tego wyjazdu
• Wolontariuszom z poznańskiego i katowickiego oddziału Fundacji Mam Marzenie: Karolinie, Maji, Jackowi i Piotrowi – za wsparcie psychiczne, za wiarę we mnie i w to, że wszystko będzie dobrze.

To były piękne i niezapomniane chwile! Bardzo, bardzo dziękuję!
Monika Pawłowska
wolontariusz FMM o. Poznań

Sprawdź propozycje wyjazdu na pływanie z delfinami na Krymie

Sprawdź inne miejsca, gdzie można popływać z delfinami

Tagi strony: , , , ,

Zobacz także najnowsze oferty pływania z delfinami:

Error: Feed has an error or is not valid.

Napisz komentarz: